(Sevgili Pungare' ye)
Dar zamanların, zor zamanların sığınağı...
Sırdaşım, dostum, canyoldaşım...
Anlatmadan anlayan, ağladığımda tebessümüm olan...
İki eli kanda olsa bana ulaşan...
Mutluluğumu da, mutsuzluğumu da sabırla taşıyan...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
dostluk bu olsa gerek
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta