Biliyorum..
Yıldızlara benzer dostlar.
Her yer karanlığa büründüğünde
Onlar çıkar ortaya bir bir...
Benim karanlıklarımda
Tek bir yıldız parlar göğümde
Işıl ışıl..
Uzansam tutuvercekmişim gibi...
İhmal ederim aslında
Her gece O'na bakmayı
Ama ne zaman üzülsem
İlk aklıma gelendir O
Ve İlk paylaştığım
sevincimi gizliden...
Bugün de yumuşacık elleri
Tıpkı çocukluğumuzdaki gibi..
Usta bir bestecinin
Nağmeleri gibidir sesi..
Kulağımda çınlar durur
Şu an olduğu gibi...
O yumuşacık eldi uzanan
Dipsiz kuyuların
en dibinde ellerime..
Gözlerinin içime işleyen
titreten bakışıydı
Beni kendime getiren...
Bir gün 'dostumm' deyen sesini duydum
İçten..ürperten..kavuran..sarsan...
Aldığım en anlamlı armağandı
Geçmişten ne varsa
Ve gelecek zamandan...
İster miydi bunları benden duymayı..Üç satırda.
Elbet yenisini yazanlar da çıkar dostluk adına..
Benimse 14 şubat deyince sadece O geldi aklıma...
13.Şubat.2004
(Arkadaş,kardeş,dost ve sevgili ne varsa hepsini bulduğum hayattaki tek dostum için...O bunları okuduğunda kendini bilir...Bilmeyen O'na sorsun)
Hasan Basri KaleKayıt Tarihi : 14.2.2004 00:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seni sevenlerin sevgisini kazanmayı bizede nasip edermi C.Allah
TÜM YORUMLAR (7)