Dostumdur Hüseyin Tepeli

Ada'da tanıdım onu
prangalarla dağ eşkiyası
adı Hüseyin Tepeli
biraz çekimser biraz yiğit
sevdası var
en son haberinde dağlara asmıs yüreğini
akdeniz efendisi bizim esas oğlan...
nede subay çocugu
kimsenin yüreğinde gözü olmayan
omorfolu değil, beş parmak dağlarında yaşar...
Hüseyin'e açık mektuptur bu yazım...
Anavatana geldiğimden beri özledim seni
A benim yiğidim
ne güzel hayallere tutunduk senle
başaracağız güzel günlere inandık
anlatırdım kiosisteki sevdiğim kadın
gördüm onu dün gece
benden uzaklaşmış asmış yüreğini
uzak bir denize
a Hüseyim
A benim yiğidim...
az içmedik seninle o musubet için...Hüseyenim
sevdası kendinden derin
ne ilet bir gavur dölümüş bu sevda
çıkmıyor içimden
ne yapsam yok edemem...
a benim yaşanılan ikimizde kalan kardeşim
yaşamdan denize akıyor perde perde hayatımız...
güzel günler var önümüzde
insanları aydınlatacagız daha
ümidini suya bırakma
elinde tut ek kara toprağa filizlenecek
inan bana...
birgün mezun olacağız ve aydın insanlar yetiştereceğiz...
ne kapitalizmin uşağı ne de emparyalizmin kölesi olacağız
mesleğimizi insanlara öğreteceğiz
A benim kardeşim abenim Hüseyinim
tozlu toprak yürüyeceğiz Anadolu da seninle...