Mor kır çiçeklerinin üstünde sis
Yok belki meraklı bir buluttu yere inen
Damlalar hafif bir şarkı söylemişti besbelli
Rüzgar ulaştırdı sesini ağaçların
Birleştirdi yüreklerimizi aynı rüzgar
Son kanat çırpışındaydık kelebeklerin
Beklerken evine dönen nazli ay'ı
Hayaller çizdik yıldızlardan
Nefes alışında duyuverdik dağların
Susuşlarında cırcırböceklerinin,gece kuşunun
Gizem gizemdi karanlık
Döküverdi incilerini gözlerimize
Sen biliyordun,ben biliyordum yalnız
Dönerken uykumuza ağırdan
Elimizdekinin dostluğumuz,
Gözlerimizdekinin yıldızlar olduğunu.
Kayıt Tarihi : 17.9.2008 21:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!