Bu şehre karanlık çöktüğünde
Yüreğinde hüznüyle bir adam uyanır
Kaybetse de alışmıştır yüreği
Ekmeğine katık edip sigarayı
Düşler çizip odasının duvarına
Bir bardak çayda içer anılarını
Ve her sabah inadına bekler güneşi
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta