bu gün gibi bir bahar zamanıydı,
bir tohum attık birbirimizin kalbine.
ve bu tohum öyle bir tutundu ki
ve öyle güzel çiçek açtı ki
kalplerimizde.
nice boranlara direndi,
nice kavruk güneş ışınına.
nice haylaz çocuklar
koparmaya çalıştı çiçeklerimizi,
nice kendini bilmezler
bastı köklerine.
ama öyle sağlam,öyle güçlüydü ki
her seferinde,
daha güzel çiçeklerle bezendi kalplerimiz,
ve kimse, hiç bir güç,
çorak edemedi kalplerimizi.
nefessiz kaldığımda bana nefes oldun,
acılarım süzülürken gözlerimden,
kalbime dokunup silenim oldun.
kanayan kalbime, ilacım oldun.
karanlık gecelerimde,
ay ışığım aydınlığım oldun.
hayatın tozlu,tümsekli yollarında
destekçim, el verenim oldun.
sen benim kalbime
en güzel tohumunu ektin.
asla bozulamıyacak dost bahçemde
hiç solmayacak çiçek oldun.
her daim yanımda olduğun için,
dostum sana teşekkür ediyorum.
megul98 nisan
Meram YalınızoğluKayıt Tarihi : 24.4.2006 11:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!