Dostuma Şiiri - Neriman Keten

Uğrunda ölünen vatandır ama
Üstünde gezeni vicdanlı sanma
Kendine yer için kılınır ama
Çakal ile kurdu bir tutma dostum

Beş okun anlamı fazilet idi
Her gelen sömürüp bir paye biçti
Münafık baş tacı olup gelişti
Çakal sofraları hukuksuz dostum

Haysiyet onuru kesip biçtiler
Sütün deryasından gelip geçtiler
Yandaşı fukara görüp seçtiler
Çakal süt kuzuyu pek sever dostum

Punduna getirip kılıf diktiler
Bal tutan parmaktan çabuk geçtiler
Kökünü kazıyıp hep iç ettiler
Çakal yosmasından olma sen dostum

Tepemde gezindi tarandı yerler
Göz boyamaya serildi pullar
Toprağın altında arandı neler
Çakaldan pay umma harcarlar dostum

İşine yararsan sırtın sıvazlar
Harç bitince seni orda komazlar
Ehli sünnet değil bak bu yobazlar
Çakalı imanlı sanma sen dostum

Kıble diye dönüp vicdana sarıl
Hak yolunda yürü doğruda karıl
Nar olsan ne çıkar gönlünce yarıl
Çakal yanar ancak doğruda dostum.