Menfaat ve menfaat, bazıları neden ister,
Dağıtacaklarına; hep derler: Ver ver ver,
Şahsın taviz mi verdi verecekli olmazsın,
Etrafına borçlusun; sözünde durmalısın.
Hayır diyemiyorsun sona erteliyorsun,
Tatlı dilli değilsen, sen taviz veriyorsun,
Hayır demesini bil, hiç kimseye söz verme,
Vaatlerin yok ise, yalan vaatler verme.
Çevren menfaatçi değil, menfaatçilik sende var!
Duyguları sömüren; hak yiyen bir nefsin var!
Falandan para almış; filana borç vermişsin,
Bu tip işlerine de, artık son vermelisin.
(2000)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 15.9.2011 18:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!