Dostum Olacaksan Şiiri - Süleyman Karacabey

İnsanız hepimiz
Nefsimiz var; kendimizden büyükçe
Gönlümüz var; kiminde küçücük, kiminde büyükçe
Ruhumuz var; kiminde karanlık, kiminde aydınlık
Kalbimiz var; kiminde körleşmiş, kiminde güller açmış
Ama insanız hepimizde
İnsan olmanın yolunda yolcu olmalıyız
Sevgiyle bakıp saygıyla durmalıyız.

Adam gibi adam olup
Anlık menfaatlerin peşinde koşulmaz
Asrın heveslerine aldanıp insan pazarı kurulmaz
Sahte gülüşlerin cazibesine aldanıp
Bir kalem çekip dostluğa basıp gidilmez
Ya dost olup benle bütün olmalısın
Ya da git yoluna sende kalsın duyguların.

Sen
Eğer dost diyeceksen bana
Ateşlerde can doğrayabilmelisin
Kızgın alevlerden güller derip
Çöl yangını ruhumu serinletebilmelisin
Yansa da ellerin parmakların kavrulsa da
Dost deyip can deyip benimle bir olabilmelisin.

Sen
Eğer dost diyeceksen bana
Kol kanat gerip her çıkmazımda yanımda olabilmelisin
Koruyabilmelisin beni zamanın döngüsünde
Uzansa da üzerime küfürlü pis elleri
Baksa da varoş şehvetlerinin aymaz gözleri
Can deyip can dost deyip
Koruyabilmelisin tüm uğursuzluklardan.

Ben
Dostsam eğer sana
Gözümü kırpmadan uçurumlardan atabiliyorsam eğer kendimi
Düşünmeden ben deki nefsi sana feda edebiliyorsam korkmadan
Yoluna döşenen çakıl taşlarının acısını yüreğimde hissederken
Bir nebze mutluluğun için gülsün yüzün istiyorsam
Dipsiz kuyuların karanlığında yalnızlıkları yaşamaya razıyım
Benimde hakkım olmalı senden dostluğunu istemem

Sen
Eğer dost diyeceksen bana
Her ihtilalin pür telaş sokağında
Benimle birlikte kollarına kelepçeler takabilmeli
Benimle birlikte tutuklanabilmelisin sorgusuzca
Atkımı göz yaşım birlikte akıtmalısın göz yaşlarını
Sel olup çağlamalı dostluk oluğundan akmalı
Dost san eğer dostluğunu hissetmeli
Dostsam eğer dostluğumu hissetmelisin, bilmelisin
Çünkü dostlarımı sevgiyle kucaklarım DOSTUM.