Dostum mu Kaldı? Şiiri - Kemal Doğanay

Sazım senden başka dostum mu kaldı
Davul ben de iken başkası çaldı
Düşmanlar içime bir korku saldı
“Bir dost bulamadım gün akşam oldu! ”
Sazım senden başka dostum mu kaldı?

İnsanoğlu yersiz gülerde geçer
Armudun iyisin ayılar seçer
Yolumun üstünde dikenler biter
Yaratılan her şey Allah vergisi,
İnsanoğlu yersiz gülerde geçer!

Sevde İklimi’nde ömür çürüttüm
Demirin üstünde demir yürüttüm
Geleceğim için çocuk büyüttüm
Evladım diyerek yedim yedirdim,
Sevda İklimi’nde ömür çürüttüm!

“Engine de deli gönül engine! ”
Mevlam bile fazla verir zengine
Davullar çalıyor dengi dengine
Bir Türkü söyledim dostun üstüne,
“Engine de deli gönül engine! ”

Vefasız dostlarım artık gelmiyor
Vefalı dediğim kıymet bilmiyor
Sevenlerin yüzü neden gülmüyor?
Bekliyorum bir gün gelecek diye,
Vefasız dostlarım artık gelmiyor!

Yine sabah oldu güneş doğacak
Karanlık geceyi yıldız boğacak
Dizlerim sızlıyor yağmur yağacak,
Gözlerim ufukta bakar dururum,
Yine sabah oldu güneş doğacak!

İşin doğrusunu DOĞANAY söyler
Malı çok olanlar hep gönül eğler
Dünya benim diyen ağalar beyler
Şu sözümü yazın kenarda dursun,
İşin doğrusunu DOĞANAY söyler!

Kemal DOĞANAY