Yitirdik seni, dostum, Karanlık dağlar da , Gözyaşımız ile toprağa bıraktık seni Acılarla Anılarınla dolu, kalplerimizde bir boşluk var şimdi,
Seninle sel oldu gözlerimiz yaş ve kanla
Sen ki hep gülerdin, karanlık günlerde bile, Adın masamızda kadehlerimiz de,
Gökyüzünde parlıyor artık yıldızlar seninle, Aklımızdasın istesen de istemesen de
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta