Dostum Hayat... Şiiri - Gizem Altan

Korkma derdi bana
Bir gün hepsi geçecek…
Geçiyor ömür
Hangi dert nasıl bitecek…
Bekledim geçmesini
Bir gün olsun vazgeçmeden
Ta ki onlar vazgeçene kadar benden…

Şimdi uzanmış toprağın altında
Bedenimi çürütüyorum…
Ruhum hala benimle
Göremediğim güneşimle…
Ara sıra gelirler ziyaretime
Gözyaşı dökerler sessizce
Kıskanırım onları
Dökecek gözyaşım yok diye…

Kaç bahar geçti bilmem
Ben buradayım yıllardır
Ne derdim var ne tasam…
Hayata söylerdim son sözümü
Elime bir kalem alsam…

Dertler doluydu etrafımda
Ben dökerken yaşlarımı
Üzülme derdi hep
Bir gün bu da geçecek
Kim bilebilirdi bu hayat
Bu kadar kısa sürecek…

Derdime hasretim
Katıksız gözyaşlarıma…
Bağıran dudaklara
Anlamayan insanlara hasret…
Korkmaya hasretim
Hele ki ölümden…

Haklıydın sevgili dostum
Bir gün geldi
Gitti bütün acılar…

Kanamıyor artık yaram
Akıtamıyorum gözyaşlarımı…
Beklerim yalnız başıma
Bu kuytu mezarda
Benim için doğmayacak sabahları…