Yoktu oyuncaklarım,
Gökyüzünden istedim
Ay dedeyi ve yıldızları,
Hiç nazlanmadı.
Çizgiler çektim
Yıldızdan yıldıza,
Pırıl pırıl resimlerim oldu.
Sonra, öğrendim ki büyüdüğümde,
Ne İlahî tablolar var gökyüzünde.
Burçlar, takım takım yıldızlar
Büyük ayı, küçük ayı
Ve daha neler…..neler.
Öğretmen yaptım ay dedeyi
Neşeli cıvıl cıvıl yıldız çocuklara.
Hilâl olunca da,
En yakın yıldızı seçip yanına
Bayrağımı taşıdım yücelere..
Şakacı bulutlar gelirdi arada,
Geçip önüne saklardı
Gök yüzü tablolarımı.
O zaman da onlarla oynardım.
Hem çok güzeldi,
Şekil şekildi
Her biri bir şeye benzerdi.
Utangaç olurdu bazen,
Yüzü kızarırdı.
Bazen kapkara olur,
Ateş saçar, haykırırdı.
Sakinleşince de üzülüp ağlar,
Sonra resimlerimi bana bırakır giderdi.
Veda etmez yine gelirdi,
Resimlerim de öyle
Hep dururlar gök yüzünde
Ve benimle muhabbette.
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 12:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saniye Sarsılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/20/dostum-gokyuzu.jpg)
başka bir yerlere taşıyor
öylesine içten soluyorum ki
o satırları
beni benden koparıyor adeta
geçmişe dönük nevarsa anılarda
bir bir yaşatıyor yaşıyorum
kutlarım şairim
isabetli bir tema seçimi
yapılmış ve akıcı,
yalın ifadelerle işlenmiş;
etkili bir anlatım
salim erben
TÜM YORUMLAR (32)