Dost, dost diye çokça boğuldum gözyaşına
Her döndüğümde arkamı, bıçağı yedim sırtıma
Kader şimdi seni çıkardı benim karşıma
Bilirim ki “Mehmet” asla ihanet etmez dostuna
Bir kardeştir, yüreği yüreğimle bir atar
Yıkılıp düşsem yerlere, beni ilk o kucaklar
Aramızda olsa da aşılmaz sıra dağlar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Ne mutlu ki, böyle dostlarımız da var.Onlar da olmasa çekilmez yaşam kardeşim.
Yüreginiza sağlık.
Şükran Günay
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta