Dostum Canim Dediğim, Canımı Aldı

Ey dağlar benim derdimi bilseniz
Un ufak olurdunuz...
Toz olup savrulurdunuz
Dostum canım dediğim, canımı aldı

Arama dost bulamazsın boşuna
Garip kalırsın sonra tek başına
Dertlenipte yıkıldın mı kimse yok
Dostum canım dediğim canımı aldı

Bu dert beni iflah etmez öldürür
Ne yazıkki beni hiç tanımamışsın
Sözlerin zehirli ok içime sapladın
Yine beni dinlemeden,canımı aldın

Ben sana dağlar kadar güvendim
İçimden aradığım dostum bu dedim
Bilemedim beni böyle yıkacağını
Kendi elinle ateşlere atacağını

Onurum gurum için yaşadım
Kimselere bu güne dek laf söyletmedim
Ölseydimde keşke bu sözü duymasaydım
Dotum canım dediğin canımı aldın

Artık yaşlarımı içime akıtacağım
Acıyla dolsamda ayakta kalacağım
Vefasız dostlardan fayda yok anladım
Dostum canım dediğin canımı aldı

yolun açık olsun git güle güle
Bir can öldürdün haberin olsun
Ölümdende zormuş bu sözü duymak
Helede dostum olan canımdan, duymak