Dostum Benim Şiiri - Refik Recep Pelit

Yürüdüm de adım adım
Erbaba, echele sordum
Içtim seni yudum yudum
Cesim yürekli dostum benim

Kah buldum, kah aradım
Figanımla sarardım soldum
Bir sözünle ferah oldum
Hatır bilir dostum benim

Meşk eyledik yudum yudum
Birlikteyken çok ağladık
Kahır pınarlarına daldık
Çavlan bağırlı dostum benim

Baktım bazı, görmez oldum
Zayi olmuş viran yoldum
Senin gözlerinle gördüm
Erkan bilir dostum benim

Ham’dım seninle piştim
Türlü suretlerden geçtim
Lafzın ile nizam buldum
Riya bilmez dostum benim

Bazı tökezledim düştüm
Sen ellerimden tuttun
Mertliğinle düze çıktım
Şefkat ehli dostum benim.

Bir dehlizde akan kirdim,
Pınarında yüzüm yudum,
Kalmadı içimde pas, kurum
Nezih temiz dostum benim.

Ayan beyan gönül gözüm,
Dost eline toprak yüzüm,
Arife’dir kelamım, sözüm
Erdemlidir dostum benim.