Seni anmak,
Dağın mecnunu olmak.
Seni anmak,
Kar altında keklik olup uçamamak...
Yıldızları tumak,
Demir parmaklıklar ardında
Karanlığa ve yalnızlığa inat...
Bir aşk eskisi,
Dost bizimkisi.
Başlanmamış öykü, dilde yarım türkü,
Salya sümük ağlayış,
Kahrını kederini yük etmek dünyanın...
Ya da öyle zannetmek, hep elde sıfır yaşarken...
Kayıt Tarihi : 10.2.2006 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!