Dostum, Ağlama

Derya deniz demeden çok sicimler geçti boynuma
dost mu? nice heder oldum onların viran yoluna
sen daimi yalnızlığa yolcu ederken aslen sevdiklerini
ben seyri sefer idim hercai yalnızlar rıhtımında...
tükenir dediler benim adamlığıma, hakir gördüler
sordular, sövdüler, dövdüler, aldılar, götürdüler
beni bana bile vermedi zalim sevgililer
olsun dedim sabır dedim ruh dedim savrul dedim
ama asla vazgeçmedim... sevdim ölümü sevdim
ölüm sendin ben sadece seni sevdim...
yoldaşın bir gülüşün olur ahh bir gülüşün olur yoldaşım olur
yollar taşar dağları aşar be Ferhat mı bu !
aşk bu aşar seni, beni, kalbi, bizi aşar
şaşar alem beter ki. Keza biz gezeriz kalbin en derinlerini...
derdimi soran martı olsun karga olsun bir gak guk uğruna tüm dünya dursun...
başıma gelen her şey sevgimden dostumdan olsun...
hele az sabreyle az dertlerim bir uz dursun..
ve dost zaman bizi sevdiklerimizle ırak koysun...
kim ister ıramayı? kim ister uzaklarda kalmayı?
ben isterim işte bir insana gerçekten uzak olmayı...
ona ulaşabilmek için savaşmayı ben acıyı isterim bazen..
acı bağlıyor be abi acı nefes aldırıyor bize...
acımı anlatabiliyorum dost uzaktayken...
dost yakındayken benim acım sadece onun acılarından sebep oluşuyor...
benim de acım olsun çok mu?
yaşlar aksın gözümden yaşların gözüme aksın gözüm yaşın olsun gözünden aksın..
ummadık dostlar sahte dostlar bıraksın adam olan paylaşsın...
yalnız kalayım daimi gurbet limanların da dostum yeter ki şen kalsın...
milletin derdi beni gebe bıraksın ama ne olur dostum ağlamasın!...