Gözlerin sımsıkı tuttu gözlerimi.
Kapattım kapılarımı bin kez daha.
Çarptın durdun hiç acımadan,
Sevdamın cılız dal uçlarına.
Mor bulutlara sardın dolunayımı.
Huzursuz aslandı kapımda yıllar.
Eli kolu bağlı dilsiz yalnızlığım,
Paylaştı lokmamı sen’li soframda.
Hep ateşten ayaklarla
Tırmandın sırtımdaki merdiveni
En sadık dostum sen,
Kurulup oturdun beynimin ortasına
Zamanı inleten kahkahalarla…
Yoruldum dostum artık yoruldum!
Duyuyor musun sesi çıkmıyor ağrılarımın?
Boyamıyor duvarlarımı sancılar siyaha.
Yıllar da firar etti zaten tutkunluğundan.
Şimdi bir başka tırmanıyorsun.
Görüyor musun
Toz pembe dolunaya kurulu en sarhoş masam?
Üstelik korkmadan koymuşum avuçlarına yarınlarımı.
Açıyorum şimdi
açıyorum gönlüme
sensiz
aşk kapılarımı! …
Kayıt Tarihi : 3.9.2002 21:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dr İbrahim Necati Günay
TÜM YORUMLAR (1)