Dostum Abdullah Şiiri - Yavuz Selim Sabbah

Umutlar Bu Maraşa Gömüldü Abdullah.
Dumanın Sonu Niye Ölümdü Abdullah.
Hayallere Koşalım Biz, Elbet Yorarız.
Senin Elinde Nasır, Bende Kir Abdullah.

Sen Bu Dünyada Adamın Kralısın Abdullah.. 
Önüne Mutluluklar Sıralansın Abdullah.. 
Vücuda Değil Kokusu Sinmiş Gölgene.. 
Sen Böyle Kal, Bence Hayırlısı Abdullah..

Bekle Onu, Engel Yağmur Çamur Yoksa Sismi.. 
Bi Güneş Doğar, Kalp Haykırır, Dilden Çıkmaz İsmi.. 
Önünden Geçer O An, Hayatının Anlam Resmi.. 
Abdullahtır Tek Hayranı, Neden Olmaz, Ruhu Pismi..

Dilinden Düşer Bazen Onun Anlamsız Na'mesi.. 
Haykırırsın O Bilmeden, Kalbin Duygu Ka'besi.. 
Sanma Bu Şairin, En Son Beste-i Şâhanesi.. 
Sen Kralsın Abdullah, Şiir Bunun Bahânesi..