Dostum'a Şiiri - Ezgi Teber Atik

7 Ekimde bi hikaye başladı.
Tam bugün annenin karnında bi iz bıraktın sen.
Tam bugün ciğerlerine doldu oksijen.
Gözün seçmedi belki ama bugün baktı dünyaya tertemiz pencereden.
Bugün tattın sana saklanan ömrünün en ılık sütünü.
Bugün bi hikaye başladı.
İsminin hikayesi bugün başladı.
Seyit..
Sanki 25 yıl değil de, sen yüzyıllar önce bugün doğdun.
İyi ki doğdun.

Şimdi hikayenin ‘ben’ kısmına geliyorum;
Sen benim konuşmadan anladığım, hiç dinlemeden duyduğum ruhumun ikizisin.
Karşıma çıktığına şükretmek için en uygun tarihteyiz.
İçerde bi yerlerde sancıyan yaralarına ulaştığıma varana kadar şükürler olsun.

Ama dur ! Bunları sen biliyosun zaten;
Sana bilmediğin bir şeyden bahsedicem;
Sen bi kitapsın, okuması, anlaması zor, anlayınca değeri ölçülemeyen
Sanki dünyada bilinmesi gereken her şeyin toplandığı karanlıklara ışık tutan bi kitap.
Sararmaması için evimin en gölge yerinde durması gereken …
Bu kitap senin sesinle yazılmış belli, sesinle okuduğumuz bi kitap.
Önsözünü okumaya kalksak ömrümüzüm tüm zamanını alacak bi kitap.
Sen bi kitapsın,
Ve sesin yaklaşıyo her okudunduğunda.

Ağızlardan ,
dillerden, yüreklerden,
kalemlerden çıkan tüm iyikileri bugün ben rehin alıyorum.
Hepsi benden sana gelsin.
İyi ki doğdun güzel dostum.
Seni çok seviyorum