kimselerin bilmediği bir sokağın çıkmazında
asil bakışların utangaç dönemecinde
ve dostluğu paylaşmayı zorunlu kılan adalet kavşağında
bütün sinyallerim senin olduğun yöne gideceğini belirtirken
hala da anlaşılmıyorsa sesim, belirmiyorsa egsozumun dumanından yüzüm
benim kabahatim olmadığını anlatacak, diyecek yoksa sözüm
bil ki ölmüşüm artık sana...
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
bu şiiri bir solukta yazmıştım.. hatta kağıt kalem değil cep telefonumla yazdım:!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta