Dostum... Şiiri - Ayfer Yıldız

Güvenme böyle dostum kendine,
Öyle bir zaman olur ki şaşar kalırsın haline,
Ayağın takılırda bi düşersen amansız derde,
Rastlarsın inan dost bildiğin yüzlerdeki ihanete...
Büyüklenme böyle dostum sakın,
Ölüm hepimize dünden daha yakın,
Garantisini kim verebilirki bize yarının,
Kimseyi hor görmeyesin büyüsüne kapılıpta o sahte paranın...
El açma kuluna dostum gücüne gider allahın,
Kulluk etme kapısında allahsız ve imansızın
Şüphe duyupta yanılma adaletinden o yüce hakkın.
Duymazdan gelme dostum sana ulaşan feryadı,
Düşünmeden tutacak garibin her bir ahı,
Muhtaca uzanan bir eldir bazen aralayan cennet kapısını,
Sen tokken unutma açıktaki aç insanı...
Yüreğini sarmasın dostum yıpratan hain duygular,
Şu üç günlük dünyada nefrete kine ne gerek var,
Harcanıp gidiyor hesapsızca zalim yıllar,
Biçilmiş ömrümüz vakit toprağa kadar...