Dostum Şiiri - Muhayyel Gizliay

Ne alâ bir servetin var dostum,
Samimi niyet nakış etmiş yüreğine.
Yoksa canıma mı kastın?
Çarpıyor kalbim her deyişine.

Ben ki bulunmaz sanırdım dengimi.
Oysa olur imiş her davulun dengi.
Al eline, vur tele saz et beni.
Ben çalayım sen söyle dostum.

Ruhen bir dostluk, karın altından.
Yeşertmiş bizi durmak karın altında.
Bırak onların olsun akçe de altın da.
Biz seninle kuru ekmeği bölelim dostum.

Hangi katmanda karşılaştık bilinmez.
Hangi kimlikte tokalaştık sezilmez.
Mazi bilir ki iyiler sevilmez.
Sen yeterki sev, iyin de olurum kötünde dostum.

Her şehrin ayrı olurmuş gamı.
Çehresi asık kalmış kurtların.
Yanında diz vurur, bilgeliğini kutlarım.
Okulunda taleben et beni dostum.