Dostum
Beni gönlünde değil
gözünde büyütmüşsün.
Her zaman şiir yazmıyorum ki.
Ben şair de değilim.
Bazen küfür de ediyorum.
Ağzımın dolusu
sinkaflı.
Ben her zaman gül kokmuyorum ki.
Bazen ter de kokuyorum.
Üşenip yıkanmamaktan.
Ben;
her zaman su içmiyorum ki.
Bazen sefil, ağzı bozuk,
alkol kokan, kusmuklu.
Hatasız da değilim.
Günahlarım var benim.
İstemeden işlediğim.
Her şeyi biliyorum da
yalanlarına kızıyorum bu dünyanın.
Gözlerim kızarıyor ağzım ateş püskürüyor.
Eh işte o zamanlar insan oluyorum.
Kayıt Tarihi : 5.9.2024 20:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!