Dostum Şiiri - Emrah Kurt

DOSTUM "Ahmet'e"
Hele kulak verde beni bir dinle
Neler yaşamadık ki dostum seninle
Bazen hüzünlendim bazen sevindik
Yeri geldi ağladık güldük seninle

Nihayetinde bizde Allah'a kulduk
Ayrılıktan kederden şikayetimiz oldu
Her yaşanan acıda bin sevinç bulduk
Şen kahkahalarla muhabbetimiz oldu

Bazen gönül sığınak bir mesken arar
Hep neşe verdin bana gülen yüzünle
Bilmiyorduk kin ve nefret ne işe yarar
Karşılıksız olsa da sevdik hüzünle

Aklına getir bütün o yaşananları
Sensiz gözyaşımı kurutamadım
Yüreğinde sakla tüm hatıraları
Çünkü ben onları hiç unutamadım

Yine teselli arar omzunda başım
Bak yine sel oldu akan gözyaşım
Ayrılık gelmiş kapıya yoktu telaşım
Sendin suyum, nefesim ve aşım

Yaşanan acılarda el ele verdik
Bütün sıkıntılara hep göğüs geldik
Gün oldu vefasızlara gönül de verdik
Aşk bahçelerinden hep hüzün derdik

Ölümüne sevdik nefret ederken
Dargınlıklarımız bile başkaydı dostum
Sevmeyen sevgiliye veda ederken
Ayrılıklarımız bile aşkaydı dostum
✒ 20.01.2004 Salı/ Kumburgaz