Dostum Şiiri - Harun Talha Ozsoy

Neredesin kaç yıl ötede ben bir şey bilemem
Gör demediğin sürece ben seni göremem
Sen konuşmadan benimle kimseyi de dinlemem
Gel demediğin sürece sana da gelemem

Prangalar takardılar hükümlü kirpiklerime
Ey gönlüm beklemeden gidiyorsun ama nereye
Avuçlarım teselli verir kapanmak bilmez gözlerime
Hani adanmıştık ikimizde ölümüne sevmeye

Kaç bahar geçti bilmem ayrılığın ardından
Ne kaldı senden geriye içimdeki anılardan
Seni satır satır sevdim mısralar hasretle dolu
Seni yazdım yazalı gözlerim dolu dolu

Hani dost gül idi, dostu seven bülbül idi
Beni senden, seni benden eden sebep ne idi?
Hayatın ırmağı kuru bir hal aldı benim içimde
Seni bilmem ama ben kayboldum kendi içimde