Dostum Şiiri - Kemal Tekir

Güvenirsen,cebindeki
paraya,
Paran bittiğinde,kalırsın
yaya.
Açgözlü insanla çıkarsan
yola,
Soyulup soğana ,dönersin
dostum.

Sırrını verirsen insanoğluna,
Yayarlar sırrını ,anında
dostum.
Güvenip kimseye,sırtını
dönme,
Arkandan kuyunu,
kazarlar dostum.

Olmuş insanların,bir kısmı
yılan,
Sokmak içinfırsat,
kollarlar dostum.
Bazıları sanki,kurnaz bir
tilki,
Pusu kurmakiçin,
beklerler dostum.

Kibirli,gururlu,mağrur
insanı,
Çevrene,semtine,sokma ha dostum.
Hep bana,Rab bana
diyen bencilden,
Fayda gelmez asla,
uzaklaş dostum.

Doğru ol eğilme,el etek
öpme,
Bileğini kimse,bükemez
dostum.
Dürüstlükten ,şaşmaz isen hayatta,
Sırtın yere gelmez,
unutma dostum.

Kemal Tekir