Güven duydum sana dostum
Yoksa duymamalı mıydın?
En gizli sırlarımı sana açtım
Koruyup gizlersin ve beni anlarsın diye,
Sense sırlarımı korumadığın gibi beni de anlamadın.
Evet ne yazık ki
Bu kadar üzgün olmamın sebebi sensin.
Neden üzdün beni be dostum?
Hani sana demiştim ya bir seferinde;
İnsanlara kolay kolay güvenip bağlanmamak lazım diye,
Oysa ben sana söylediğim söze kendim uyamadım.
Çünkü sana kanım hemen ısındı, çok çabuk güvendim be dostum.
Ama sen güvenimi boşa çıkardın.
Yoksa seni benden daha çok seven dostların mı oldu da bıraktın beni ?
Bak öyleyse sevinirim adına
Çünkü eskisinden daha mutlu olacaksın
Ve sen mutlu olursan ben de mutlu olurum.
Ha bu arada kızgın değilim; affettim seni.
İçimde büyütüp sevdiğim dostuma uzak da olsan.
Onun süretini taşıdığın için seviyorum seni dostum.
Kayıt Tarihi : 29.2.2020 00:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferit Aydoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/29/dostum-510.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!