Dostum Şiiri - İbrahim Çal

Dostum bana küstü
Benden ayrı düştü
gönlümün bağı koptu
Beden gönüle mapus oldu

Ağızdaki kemiksiz mahluk
Dostluğumuza teber vurdu
yan yana konuşmaz olduk
o teber gönlüme indi

Gönlüm hasta
tabip sensin
gönlüm yasta
şen sensin
suçlu benim
hakim sensin

ya tabip ol iyi et beni
ya kılıç ol al kellemi
ya şen ol şenlik getir
ya hicran ol bırak beni
ya hakim ol berat ver bana
ya kır kalemi kes cezamı
ver idamı
hepsine derim beri