Özü , sözü doğru dostum.
Kurtlar giymiş koyun postun.
Sanma ki ben sana küstüm .
Gönderecek gül mü kaldı.
Dertli dertli yazmış gene.
Yapışmış yakaya kene.
Sarınmış gider kefene
Utanacak yüz mü kaldı.
Çadırı biz kurduk düze
Ne söylesen boş arsıza
İpin kıran gelir bize.
Kışlanacak yer mi kaldı.
Azgın yaralarım azgın.
İnsanlar yurdunda gezgin
Ana korkmuş, baba bezgin.
Söylenecek söz mü kaldı.
Ayağın uzatır köze.
Kıl çadır yeterdi bize .
Ne söylesem azdır size
Eğlenecek yer mi kaldı.
Köşkeroğlu bakma bana.
Engerekler doymaz kana.
Göğsün gerip dayansana.
Dayanacak hal mı kaldı.
Memik Kömekçi
8.12.2016 (Kilis)
Memik Kömekçi
Kayıt Tarihi : 6.4.2018 23:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Memik Kömekçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/06/dostum-468.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!