Dostum Şiiri - Hatice Naime Karadağ

Gönül dergahıma otağ kuruldu
Oturup kalmaya özün darmıdır
Çağıldayıp akan sular duruldu
Gönülden gönüle yollar varmıdır

Dosttan dosta olmaz bir kötü kelam
Uğrar can ehlinden alınır selam
Söylersen yerini ben seni bulam
Sevgini söylemek dosta armıdır

Dürüstlük gönülde olmalı düstur
Kızarsanda birgün hiddetin bastır
İnancın yitirme şeytanı küstür
Sevenle sevmeyen söyle birmidir

Aldığım kar deyip yürüme dostum
Sahte yüreklerde bulunma dostum
Her yüze gülene inanma dostum
Kalp evinden gelen ceza zarmıdır

Bağ ile bağbanım bozuldu benim
Rabbim himmet eyle geçmiyor günüm
Kabusa döndürdün bugünüm dünüm
Yüreği olmayan kişi ermidir

Karaca kız derki senden gelenden
Lalenin sümbülün gülün alından
Nasibim alayım dilin balından
Edep ile dostluk etmek sırmıdır

Hatice naaime karadağ

şiirlerimin kayıt belgesi vardır