Dostum Şiiri - İbrahim Ozan Vural

İnsanlar neden böyle dostum.
Zalimler neden var.
Mazlumlar neden hep eziliyor.
Mütevazi insanlar neden hep aşağılanıyor.
Saygı sevgi kavramları neden yok oluyor.
İnsanlar neden böyle dostum.
Zulmeden neden hep kazanıyor.
Söylesene dostum, masumlar neden hep kaybediyor.
Hani yalancının mumu yatsıya kadar yanardı.
Bu mumlar neden hala sönmedi dostum.
Hani bu sırlar aramızda kalacaktı.
Sırlar neden meydanlarda dostum.
Hani biz kardeştik,aramızdan su sızmazdı.
Aramızda girenlerin haddi hesabı yok be dostum.
Hani dostluklar hep baki kalırdı.
Hani muhabbetler masada kalırdı.
Hani bizim sözümüz senettide,
Çoğunun senedi söz etmezdi dostum.
Hani...hani öyleydi dostum.
İnsanlar neden böyle dostum.
Söyle be...söylesene dostum.