Peynir ekmek gibi gidiyor hayat
Uzadıkça kısalıyor ömür
Sevdikçe tükeniyor yürek
Azaldıkça, kıymete biniyor para
Özledikçe gelmiyor sevgili
Ekmek bitiyor
Peynir de öylece kalıyor
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta