Dostum Şiiri - Hakan Astan

Dostum, görüyorum ki sakalların uzamış.
Biraz kilo almışsın ve göbeğin çıkmış.
Duydum ki evinin kapısı geçen pazardan beri açılmamış.
Telefonunda hep kapalıymış..

Biliyorum. Sen sanıyorsun ki biz seni anlamayız.
Anlasak bile derman olamayız.
Ve içinden diyorsun ki;
Nasıl anlayabilirsiniz ki,
Tanımadınız hiç, görmediniz bile...

Geç otur şöyle karşıma,
Ee bu dert büyük.
Anlatılmaz olmadan bir büyük..

Yarasın dostum şerefe.
Ha utanma,çekinmene gerek yok.
Biliyorum tanıştırmadın beni,bizi,hiçbirimizi..
Biliyorum dostum sen anlatma.

Aşk kendi başına bir dünya
Yaşamayan anlamaz dostum...
Öyle güzeldir ki aşık olunan..
Korkarsın başkasının görmesinden,
Kokusunu duymasından...

Biliyorum dostum bize güvenmediğinden değil..
Sadece anlam veremediğinden..
Bu güzellik herkesi aşık eder dediğinden...

Aşk gerçekten başka bir dünya
Herşeyin, sadece onu sevdiğin için güzel olduğu,
Tüm çiçeklerin ona özendiği,
Etrafından ondan başkasının olmadığı
Ve hiç bitmesin dediğin bir dünya..
İşte o dünya seni de beni de yakan dünya..

Dostum aşk unutulmaz..
Aşk kalpten sökülmez..
Kurduğun o dünyada kıyamet yaşanmaz..
Her ne kadar özlesende onu bırak.
Bırak aşk içindeki gibi kalsın.
İçindekiyle yaşamayı öğren ki aşkı bilesin..

Doldur bi kadeh daha dostum..
Azda bundan yanalım yoksa çekilmez...