Sırat kıldan ince kılıçtan keskin,
Boynunda günahla geçilmez dostum,
Gönül sevdiğine oluyor küskün,
Hatır için zehir içilmez dostum …
Özü doğru olan hiç yolda kalmaz,
Kendini bilmeyen evliya olmaz,
Israr etme dolu testi su almaz,
Riyakâr “can”diye seçilmez dostum.
Bencillik ipini çekip kopardım,
Her daim Cihana yardım yapardım,
Ezelden beri tek Tanrı’ya tapardım,
İlâhî kaderden kaçılmaz dostum …
Bitsin artık gönül çilesi bitsin!
Uzattım elimi Resûl’üm tutsun,
Kalbine girmeye tâkatım yetsin,
İlâhî sırları sezilmez dostum .
Şakıyan bülbüller konsun dalına,
Tamâh etme sakın dünya malına,
Bu can feda olsun Rabbim yoluna,
Allah aşkı çeken üzülmez dostum .
OYTAN Muammer, kalbi aşkla dağlıdır,
Rabbini çok sever yürekten bağlıdır.
Allah âşığı Sabit Hoca oğludur,
İlâhî aşktan hiç bezilmez dostum!
Kayıt Tarihi : 24.2.2018 12:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!