Hayat boyu mutlu olmadım,
Hep arkamdan vuruldum,
Değeri olmayanlardan medet umdum,
Hayatıma sen girene kadar dostum.
Dalında kuruyan yaprak gibiydim,
İnanma ellere uzak dur dediydin,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu devirde insanın bir dosta sahip olması alabileceği en büyük ödül olsa gerek, Değerini bilen kişiler için...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta