Dostum Şiiri - Seyit Bozkurt

DOSTUM
Yaradan öyle bir maya katmış ki sana,
Altın desem altın, pırlanta desem pırlanta.
Ne olurdu? Senin mayandan katsaydı
Yarattığı bütün insanlara
Böylece insanlar severdi bir birini
Silahlar icat edilmezdi
Dünya sahne olmazdı,
Bitip tükenmek bilmeyen savaşlara
Gülmek ne kadar çok yakışırdı
Savaş olmayan dünyadaki çocuklara
Çocuklar el el’e verirdi
Hep birlikte varırdı mutlu yarınlara

İnsan olmalı derken,
Hep seni tarif ederim…
'İnsanın Hası, kavga nedir? Bilmeyen
Kendini yükseklerde görmeyen
Kazancına haram girmeyen
Ömrünce gönül kırmayan'
Benim dostum gibi olmalı derim
Evet. Dostum; ben var ya ben…
Seni canımdan daha çok severim
Senin gibi bir dostum olduğu için,
Yaradan’ıma binlerce defa şükrederim.