Dostum Şiiri - Mehmet Ali Kepez

Beni yatağında halsiz bırakan
Kalbimda açtiğın yaradır dostum
İstemeden kavuşamaz çok yakın
Dostları ayıran aradır dostum

Bulunmaz kaybolan dostluk bilesin
Ben çekmişim hasretliğin çilesin
Selamın alınmaz başa belasın
Elin kirli yüzün karadır dostum

Gözlerinde ışık benzinde nurdu
Göhüs kafesinde dostluğun yurdu
Yenmedin içinde yaşayan kurdu
Seni harap eden paradır dostum

Evin, malin, mükün, çok arsan
Dar günde yanında kim kalır gör sen
Pişman olup için için ağlarsan
Kepez'in kucağı çaredir dostum