Dostum Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

Gönül penceresini yalnız sana açmışken,
İstersen gir içeri orada kalıver dostum.
Sevdan melodi gibi özüme düşmüş iken,
Perde perde gezin de nağme çalıver dostum.

Ben kocamış bir ağaç sen dal ucunda çiçek.
Sevdan örümcek ağı sen ağılı örümcek.
Yanılmışta düşmüşüm ben ağında bir böcek,
İster parçala beni ister salıver dostum.

Dosta uzanan eller boş kalmazlar bilirim.
Sevdan bile istemem olmazsa kalpte yerim.
Fedadır dost uğruna fedadır benim serim.
Bana ait izleri doğru buluver dostum.

Bir kır çiçeği sevdam daldan onu kopardın.
Papatya fallarını yapraklarda sınadın.
Müzmin yara gibisin her dem içte kanadın,
Kalan son yaprağı da tutup yoluver dostum.

10 Ekim 2009 Kayseri