Dostum, canım acıyor göğsüm kanıyor.
Huzursuzum bu aralar,endişeleniyorum.
Bir şehrin en dibinden tekrar başlamak istemiyorum bu hayata. Anlatamayacağım kadar yorgun,ifade edemeyeceğim kadar bıkkınım.
Her yenilgiye baş kaldıracak kadar gücüm kalmadı artık.
Düşüncelerimin içinde boğulmak üzereyim.
Bitmek bilmeyen günler beni biraz daha alıyor,biraz daha...
Duvarlar bile benimle konuşmuyor artık.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta