Ben hiç yanlız ve kimsesiz kalmadım,
Dostumun ahını bir kez olsun almadım,
İyi günde yanında olup kötü günde bırakmadım.
Dost nadir bulunur,kaftan bir kumaş gibi!
Para pul hiç girmedi dostumla arama,
Tuz değil merhem bastı her zaman yaralarıma,
Tek tesellim oldu dostum karşılıksız sevdalarıma.
Dost kocayıncada yanındadır,ta ki ölüm ses verene kadar!
Gözyaşlarımı toprağa düşmeden silip attı,
Her zaman benimle gülüp benimle ağladı,
Söz verdi dostum,musalla taşımın başında olacaktı.
Dost öldükten sonrada unutmayıp,yüreğinde yaşatır!
Ailemden kayırmadım hiç dostum soframdaydı her zaman,
Asil ruhu gururundan ödün vermedi bir an,
Miheng taşı olsa ölçemez dostluğumuzu çünkü gönül bağımız kan.
Dostluk kolay okunmaz,eşsiz kelimeler barındıran bir lugattır!
Kayıt Tarihi : 5.6.2009 02:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Acemi Aşık](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/05/dostum-285.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!