Dostum Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Merhaba ile başlayan bir ilişki
Yerli yerince oturaklı, kişilikli.
Merhabadan sonra hal, hatır sorması
Tatlı bir name sanki gönüle dolması.
İnce ve etkili, hem hareketi hem sözü
Birbirini tam tutar, oynamaz gözü.

Benim dostum, benim yerime üzülür
O kadar ki zaman bir mekan süzülür.
Benim dostum, benden çok sevinir
O kadar ki sevinciyle kendini yitirir.
Benim dostum, benden çok bendir
İçindeki kimlik, bütünüyle kendimdir.

Ben dostum, dostumu yalnız bırakamam
Üzüntüsüyle üzülür, bir sebep kıvıramam.
Ben dostum, dostuma sırtımı dönemem
Küsüp, azarlayıp üstüne üstlük sövemem.
Ben dostum, kalbim atıyorsa birliktedir
Dost dosttan ayrılmaz bir tür inceliktedir.