Sevimli bir yüzün var
Ve güzel ellerin
Bundan böyle ben sorumluyum
Sevimli yüzünün gülümsemesinden
Ve güzel ellerinin sıcaklığından
Ulu bir çınar olmalıyım
Sırtını dayayabileceğin
Uzak bir köy evinde
Bir toprak ocak olmalıyım
Çalılar yanmalı içimde
Her biri
Bir dağdan toplanmış
Dağ çiçeklerinin kokusuyla ısıtmalıyım ellerini
Bir ayna olmalıyım
Ayna
Sana baktıkça gülebilmeli
Sen aynaya baktıkça
Gülümseyebilmelisin
Ve pazaryerinde kaybolmuş bir çocuk
Annesini bulunca
Nasıl sevinirse
Beni her gördüğünde
Tam da öyle sevinmelisin
Ve saçlarınla
Ve gözlerinle
Ve ellerinle
Tüm benliğinle
İşte benim dostum
Diyebilmelisin
Kayıt Tarihi : 4.8.2008 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarrımla
Oyle dostluklar kaldimi ki ?
'Bu hızlı kent hayatı dostluk duygusunu aklımızdan aldı, yüreğimizden çaldı. Dostluklar nasıl oluşuyor unuttuk... Dost biriktirmeyi içimizde kaç kişi deniyor?
İnsan, biriktiren yaratık... Şan şöhret biriktiriyor... Süper zenginse boğazda villa biriktiriyor. Tablo biriktiriyor. Repoda para, kasalarda naftalin kokulu döviz, antika biriktiriyor. Gençse plak, kaset, cd biriktiriyor. Yorgun bir ihtiyarsa namaz niyaz biriktiriyor. Bazıları da antika lâmbalar, cam şişeler, eski koltuklar, tespihler, tombaklar biriktiriyor. Alimse kitap biriktiriyor; cahilse kin biriktiriyor...
Evet, kabul ediyorum, insan birçok kişiyle beraber mükemmel dost olamaz, tıpkı aynı zamanda birçok kişiye âşık olamayacağı gibi... Fakat cinnete düştük. Dost biriktirmeyi unuttuk. İyi halt ettik... '
anlamlı bir şiirdi...
tebrikler harika bir şiir okudum kaleminize sağlık
TÜM YORUMLAR (7)