Dostum Şiiri - Sultan Aygül

İki uzak şehirde
iki yalnız masaldık
anılarımızı nereye kaldırdık bilmiyorum
şimdi kim yürüyordur o tozlu sahilde,
kordon boyunda kimbilir hangi sevgili gözetleniyor
yada uzun uzun zillere basıp kim kaçıyordur
bilmiyorum ama şuan
iki uzak şehirde
iki yalnız masalız
yokuz ki hergün yanımda
ne ben her akşam o duraktayım
nede o beni yolcu ediyor
içimizdekileri saymıyorum bile
yenilgilerimizi, kabullenmelerimizi
ve tüm çaresizliklerimizi saymıyorum bile
o bana işaretti
ben ona yol
ama bu aralar
iki uzak şehirde
iki yalnız masalız
şimdi yaptığımız tek şey
yaşanan günlerin
kulaklarını çınlatmak,
öykülerimizi mektuplara yazmak...
onu tatillere ertelemek
ve içtiğim her kahveyi birde onun için içmek
iki kere soluk almak,
ve kaç iki kere avuntulara sarılmak...
dostum yüreğini özledim
DOSTUM BİZİ ÖZLEDİM! ! ! !