Dostum 2 Şiiri - Ali Kemal Bozkurt

Mevsim güz ufkumda kara bulutlar
Yorgun gözlerimde yine sen varsın
Dudaklarımda acı bir tebessüm
Aka aka gözyaşları sel dostum

Bir ömür geçti azap çöllerinde
Yorgun gözlerimde yine sen varsın
Çile yüklü o yorgun bedenimde
Azar azar sırlarımı bil dostum

Bir dal aradım yaban ellerinde
Yorgun gözlerimde yine sen varsın
Yolumu şaşırdım hep bile bile
İşte şahit konuşuyor dil dostum

Kader böyle ahın vahın boşuna
Kul karışmaz yaradanın işine
Vakit gelir bir musalla taşına
Bakarsın ki sağın solun el dostum

Kuşluk vaktinde bir sela duyarsan
Garip öldü bu haberi bil dostum
Saf tutupda imam beye uyarsan
Arzum o ki namazımı kıl dostum

İpek olmaz dokuz arşın beze sar
Gönül ister ince ince yağsın kar
Şairinden can dostuna dilek var
Emaneti köye götür kul dostum

Bozkurt derki çiçeklerim solmasın
Yaşlı beden gurbet elde kalmasın
Sözde dostlar akibetim bilmesin
Koy tabuta köye götür can beni
Can beni…

Ali Kemal BOZKURT