Dostum Şiiri - Yaşar Dönmez

Dost yüzüne hasret kaldım
Yüzün nurlu imiş dostum
Dertli sazım sensiz çaldım
Türkün tatlı imiş dostum

Kapım sessiz kimse çalmaz
Çalan da bir daha gelmez
Kara bahtım bir gün gülmez
Neşem senle imiş dostum

Vermiyor tat, tatlı aşım
Her dem dumanlıdır başım
Neredesin can yoldaşım
Sözün kutlu imiş dostum

Kalem tutan elim yorgun
Yokluğun dert değil vurgun
Sana bütün güller kırgın
Suyun şifa imiş dostum

Mecnuniyim ömrüm boşa
İsyan etmiyorum haşa
Bakma gözümdeki yaşa
Derdin beter imiş dostum
Amma,
Hasret biter imiş dostum