Dostum Şiiri - Rukiye Öztaş

Bir dostun gönlünden
Sohbet demini almak
Dökülen sözcüklerin
Kadrini bilmek

Yalnızlık şerbetini onula içmek
Mevlam her kula nasip olur mu?

Bedenler ayrı, ruhlar ayrıymış
Ölüm acısı kullara kalmış
Dağ taş yaşamış
İnsanlar bilmiş

Duygu deryasına onunla dalmak
Mevlam her kula nasip olur mu?

Bir kelebeğin kanadında toz olmak
Ab-ı hayatta bir damla kalmak
Anka misali yeniden doğmak
Benim için ağlayan gözlerle olur

Zaman tırtılını onunla yenmek
Mevlam her kula nasip olur mu?

Nice kurudum, nice çoştum
Bir bir duruldum
Her birde bin oldum
Yeniden durdum

Bu dünyada onunla çoğalmak
Mevlam her kula nasip olur mu?

Yürüyen karıncanın ayak sesinden
Esen rüzgarın fısıltısından
Yerdeki yaprağın iniltisinden
Kaç yürek parçalanır
Kaç yürek acır

Bir yürekte koca bir tahta oturmak
Mevlam her kula nasip olur mu?

Yalnızlık şerbeti onunla bal oldu
Duygu deryasına zenginlik kattı
Zaman tırtılını kelebek yaptı
Bu dünyada çoğaldıkça çoğaldı
Gönlü dünyanın tahtına kondu
Böyle sevilmek
Mevlam her kula nasip olur mu?

Dostum Atıl Kesmen'e ithaf edilmiştir.
09-01-2007
Rukiye Öztaş