Dostum Şiiri - Melek Temel

Dost diyen dillerim,seni çağırır,
Dağlar seda verdi,sen duyamadın.
Neyin vardı,neden bağlanıp kaldın?
Her kez döndü,sen gurbete doymadın.

Günlerim geçiyor aktan,karadan,
Sayamadım kaç yıl geçti aradan.
Bedenime el değmiyor yaradan,
Her kez sordu,sen halimi sormadın.

Ölsem ne olur ki,gam değil bana,
Son bir kez sarılsam,can diye sana.
Bütün hasretliğim,dost senden yana,
Her kez yandı,sen halime yanmadın