Geceler yalnız kalınca geçmiyor dostum
Kuru ayaz ciğerlerimi çürüttü dostum
Düşününce senle geçen günleri
Ne acılar çektik beraber dostum
Felek kurdu bütün tuzaklarını dostum
Ne yaptı etti sonunda ayırdı bizi
Eğer bu dünyada yaşam bize yasaksa
Varsın beraber sürsünler marsa
Özlem çaresizliğe benzemez dostum
Toprağın ölüyü sıktığı gibi sıkar insanı
Bir kurt gibi tek tek söker damarlarını
Sonrada vampir gibi emer kanını
Düşler kurarım gene kavuşur muyuz dostum
İhtiyacım var sıcaklığına dostluğuna
Şehir insanı senin vurduğun gibi vurmuyor
Yiğitçe değil kalleşçe arkandan sıvışıyor
Kayıt Tarihi : 13.9.2006 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!